Sterke verhalen
Vijf eeuwen vertelcultuur
Roekeloze zeelieden die na een schipbreuk op een eiland met dwergen terechtkomen (Gulliver’s Travels), overmoedige wetenschappers die hun ziel aan de duivel verkopen (Faust), deugdzame sloofjes die eindigen als prinses (Assepoester) en hilarische baronnen die op kanonskogels door de lucht vliegen (Baron van Münchhausen). Zij zijn de hoofdpersonen van dit boek. Hun verhalen zijn tijdloos, maar hebben zich wel voortdurend aangepast aan het medium waarin ze werden overgedragen. Wat gebeurde er als een verhaal tot toneelstuk werd bewerkt, van poëzie in proza veranderde of als beeldverhaal in prenten werd uitgebeeld? Hoe en waarom werden sommige verhalen overgenomen door nieuwe media als toverlantaarns, strips, films en tv-series?
Eén medium staat in Sterke verhalen centraal: de centsprent, ook wel volksprent of kinderprent genoemd. Deze prenten, die vooral in de achttiende en negentiende eeuw zeer geliefd waren, hebben een cruciale rol gespeeld in de popularisering van ‘sterke’ verhalen en in het doorgeven ervan aan latere generaties.
‘Salmans fraai geïllustreerde, in zijn genre voorbeeldige boek beschrijft kleurig en erudiet een bloeiende tak van de historische prenthandel (de centsprenten-omzet is op momenten bijna astronomisch te noemen), maar biedt vooral inzicht in de kracht die sommige verhalen eeuwenlang blijken te bezitten.’
Atte Jongstra, NRC Handelsblad