Ondanks haar blindheid verwierf de dichteres Petronella Moens (1762-1843) zich een plek temidden van de literaire en culturele voorhoede van haar tijd. Zij vormde de spil van menige vriendenkring en was bevriend met letterkundigen als Betje Wolff, Aagje Deken en Willem Bilderdijk. Deze cultuurhistorische studie belicht onder andere de onderwerpen van gesprek in genootschapsbijeenkomsten, vriendschappelijke discussies en brieven aan tijdgenoten. Moens was voor haar nieuwsgaring afhankelijk van haar familie en vrienden. Daarom kan men haar grote en gevarieerde oeuvre zien als een spiegel van haar tijd. Vanzelfsprekend besteedt dit boek uitgebreid aandacht aan de politieke, godsdienstige en opvoedkundige thema’s in Moens’ werk.