Hoe uitgebreid de Multatuli-literatuur ook is, belangrijke zaken zijn niet of nauwelijks onderzocht. Over een vraag als hoe zijn tijdgenoten op Multatuli en diens werk reageerden, is weinig bekend. In Multatuli voor iedereen (maar niemand voor Multatuli) onderzoekt Nop Maas voor het eerst systematisch de contemporaine reacties op Max Havelaar. Hij laat zien dat Multatuli achtereenvolgens gebruikt werd door uiteenlopende groepen liberalen en de conservatieven. Deze tendens is ook waarneembaar in latere reacties op Multatuli: socialisten, vrijdenkers en andere belangengroepen haalden hem binnen als medestander, maar als puntje bij paaltje kwam, werden Multatuli’s eigen ambities niet herkend en gehonoreerd.