Fatale kunst vertelt het levensverhaal van een vrouw die slachtoffer werd van haar liefde voor de kunst. De gefortuneerde beeldhouwster Sara de Swart raakte eind negentiende eeuw bevriend met de jonge kunstenaars van de Beweging van Tachtig. Zij ondersteunde velen van hen financieel door het aankopen van hun schilder- en beeldhouwwerk. Het leverde haar de bijnaam ‘muze der Tachtigers’ op. Maar ook van diverse buitenlandse bevriende kunstenaars kocht zij werk. Zo bouwde Sara de Swart aan een imposante kunstverzameling met schilderijen en beelden van Auguste Rodin, Odilon Redon, Émile Bernard, George Breitner, Isaac Israëls, Jan Toorop en vele anderen.
Halverwege haar leven dwongen geldproblemen Sara een groot deel van haar verzameling te verkopen en te ‘vluchten’ naar het buitenland. Samen met haar levensgezellin, de kunstenares Emilie van Kerckhoff, vestigde Sara zich op het eiland Capri, waar ze tot haar dood, vrijwel afgesneden van de kunstwereld, in relatieve armoede leefde.