‘Als ik als Kamerlid mislukte, dan zouden de vrouwen het gedaan hebben’, zei Suze Groeneweg over haar verantwoordelijkheid als eerste vrouwelijke parlementariër van Nederland. Politieke pioniers als zij voelden een last drukken. Het vergde moed om als eerste vrouw in een volksvertegenwoordiging, in een college van B en W of in een kabinet plaats te nemen. Ook omdat na de invoering van het algemeen kiesrecht de oude vooroordelen voortleefden. De eerste vrouwelijke minister mocht aan de slag op een departement in de zachte sector. Drenthe kreeg als eerste een vrouwelijke commissaris van de koningin, want daar gebeurde toch niets. Het premierschap blijft tot op de dag van vandaag een exclusieve mannenzaak.

De ongehoorde helft portretteert de vrouwen die als eerste de vinger durfden op te steken, die zorgden dat de mannen met macht niet om hen heen konden of die om treurige redenen solliciteerden en daarmee geschiedenis schreven.

‘Relevant, leesbaar en mooi uitgegeven.’

– Nederlands Dagblad

‘Van der Steen toont de ‘barricades’ en ‘vooroordelen’ waarmee vrouwen te maken kregen en die ook vandaag de dag nog een rol spelen in het politieke systeem. Hij legt daarbij een boeiend en ook pijnlijk krachtenveld bloot.’

– De Nederlandse Boekengids