Het verhaal van Don Juan is in de loop der eeuwen vanuit heel verschillende oogpunten beschreven. Waar men aanvankelijk vond dat iemand met zo’n levenswandel niet beter verdiende dan te branden in de hel, wordt hij vanaf 1800 juist geprezen om zijn bovenmenselijke vasthoudendheid en het niet aflatend zoeken naar een absoluut ideaal. En het verhaaltype verandert mee: de actie wordt vervangen door bespiegeling. In Tussen verlangen en verlies analyseert en interpreteert D.G. van der Steen de Don Juan-verhalen van Hoffmann, Lenau, Musset en Gautier. Een belangrijke rol is daarin ook weggelegd voor muziek, vrijheid, literatuur, architectuur en, bovenal, de mens.