Vanaf het moment dat het eerste kritische oordeel over een boek werd gepubliceerd, waren er betrokkenen boos of blij. En derden wisten zeker dat het helemaal anders moest. Schrijvers, lezers, uitgevers, collegacritici en ook literatuurwetenschappers: iedereen heeft al eeuwenlang zijn oordeel klaar over literatuurkritiek. En altijd is er controverse, waarbij het woord ‘crisis’ nooit ver weg is.
Soms is het crisisgevoel groot, zoals nu. De positie van literatuurkritiek in kranten en tijdschriften ligt onder vuur, andere media dienen zich aan, schrijvers presenteren zich niet meer op de traditionele manier en lezers vinden steeds vaker hun eigen weg.
In Staande receptie maakt Jos Joosten de balans op en behandelt hij een aantal actuele kwesties uit de Nederlandse literatuurkritiek: hoe functioneert kritiek in woelige tijden? Kan literatuurkritiek geëngageerd zijn? En is internet een oplossing voor de kritiekcrisis? De rol van de wetenschapper heeft zijn bijzondere aandacht: (hoe) kun je objectief iets zeggen over een fenomeen dat zó in beweging is?