Adriaan Koerbagh (1633-1669) werd zwaar gestraft voor zijn felle kritiek op de zeventiende-eeuwse kerk. Achter deze religieuze relschopper ging echter een creatieve geest schuil met een positieve boodschap, die zijn tijd ver vooruit was. Waaruit bestond deze boodschap precies? Wat waren Koerbaghs originele inzichten en idealen?

De rede: bron van geluk voor iedereen toont de constructieve kant van Koerbaghs filosofie. Hij ontpopt zich hierin als een rationalist in hart en nieren. De rede is volgens Koerbagh de toegangspoort tot geldige kennis en van fundamenteel belang voor de realisatie van een welvarende staat. Bovenal is de rede een rekwisiet voor zelfverwezenlijking en persoonlijk geluk.

Dit alles komt niet alleen de welgestelde elite toe, want Koerbagh was diep begaan met de kansen van de gewone mens. Hij schreef dan ook bewust in het Nederlands in plaats van het gangbare Latijn. Uitgerekend deze keuze kostte hem de kop en laat zien hoe moedig Koerbagh zich inzette voor zijn ideaal: dat intellectuele ontwikkeling mogelijk moet zijn voor ieder mens. Voor hem is de rede een bron van geluk voor iedereen.