Je kunt je afvragen waarom er toch heel wat acteurs goede schrijvers worden. Denk aan Anne Wiazemsky, Dirk Bogarde, Joachim Meyerhoff of Beryl Bainbridge. Zou het te maken hebben met hoe de verbeelding werkt? Hoe de observatiekunst die het acteren voedt een vruchtbaar middel is om verbeelding om te zetten in fictie? Eric de Kuyper, die zelf een korte acteursopleiding heeft genoten, maar pas de laatste jaren af en toe vóór de camera staat – onlangs als hoofdrolspeler in My Life as an Actor – ontdekt in deze korte aantekeningen hoe de padvinderij, en meer bepaald: Rudyard Kiplings Jungle Book, hem een ongewone invalshoek verschaft om de acteerkunst beter te begrijpen.