In de geschiedenis van de katholieke herleving in Nederland neemt Gerard Brom een bijzondere plaats in. Niet de politieke actie en uitbouw van het organisatiewezen en niet het ‘rijk, rooms leven’ of het triomfalisme stonden bij hem voorop, maar het wegwerken van de culturele en intellectuele achterstand van zijn geloofsgenoten. Met al zijn niet geringe vermogens heeft Brom dat ideaal nagestreefd. Aan polemisch talent ontbrak het hem daarbij niet.
‘De katholieke Huizinga’, zoals hij wel werd genoemd, trad voor het voetlicht met zijn eigen tijdschrift De Beiaard, met een omvangrijke reeks boekpublicaties en artikelen, en met honderden voordrachten binnen en buiten katholieke kring. Broms levenslange inzet diende een tweeledig doel: katholieken tot volwaardige deelnemers aan de nationale samenleving maken en bijdragen tot het herstel van de christelijke godsdienst en traditie in hun katholieke gedaante.