Weinig dingen zijn zo complex als het menselijk brein. Naar schatting zesentachtig miljard neuronen doen hun uiterste best om met elkaar samen te werken, niet altijd met een optimaal resultaat. De ene mens is vlug van begrip maar niet scherpzinnig, een ander drukt zich helder uit maar heeft een slordige geest. Om misverstanden en rampen te voorkomen, doen we er dan ook goed aan al die eigenschappen duidelijk te benoemen: dan verwarren we karaktertrekken tenminste niet met geesteseigenschappen en houden we het verstand niet verantwoordelijk voor gevolgen van de hartstochten.

Wat is gezond verstand? Wat is het verschil tussen vriendschap en liefde? Waarom heeft de omgang met dieren iets zinnenstrelends? Op deze en duizend andere levensvragen geeft dit achttiende-eeuwse wijsheidsboekje een vaak verrassend antwoord.

‘In onszelf ontdekken we wat de ander voor ons verborgen houdt, en in de ander wat we voor onszelf verborgen houden’, schrijft Vauvenargues. De menselijke geest – een inleiding biedt daartoe een even nuttig als aangenaam handvat.