De afgelopen vijftig jaar speelde het geheugen een cruciale rol in veel academische en maatschappelijke debatten. De kunst van het vergeten. Naar een filosofie van de vergankelijkheid wijst op de grenzen van deze memory boom. Stéphane Symons laat zien dat het geheugen niet langer in staat is om adequaat te antwoorden op de uitdagingen van de hedendaagse samenleving.

Het werk van enkele van de meest toonaangevende denkers uit de twintigste eeuw staat hierbij centraal. In het spoor van Friedrich Nietzsche begrepen deze denkers de tijdelijkheid en het vergeten als een uitgesproken positief gegeven. De hoofdrolspeler van dit boek is de Duitse filosoof Walter Benjamin (1892-1940), voor wie de erkenning van een ‘eeuwig vergaan’ gepaard gaat met een ongezien creatief potentieel.

In De kunst van het vergeten worden fundamentele inzichten omtrent het geheugen en het vergeten filosofisch geanalyseerd en met elkaar in dialoog gebracht. Walter Benjamin en Gilles Deleuze gaan er in gesprek met Henri Bergson, Sigmund Freud, Martin Heidegger en Hannah Arendt, en ook filosofen als Theodor Adorno en Gershom Scholem en auteurs als Vergilius, Marcel Proust en Primo Levi komen aan bod.