In Arcadië voorbij schetst Monique Dickhaut de ontwikkelingen in de Limburgse kunstwereld na de Tweede Wereldoorlog. Op welke wijze werd kunst gebruikt als een instrument voor zowel het behoud als de doorbraak van het culturele isolement van het katholieke Limburg? En wat waren de consequenties hiervan voor de conventies in de Limburgse kunstwereld en de reputatie van de kunstenaars en hun werk?

De Tweede Wereldoorlog maakte hardhandig een einde aan de mythe van Limburg als het arcadische gewest. Net als de rest van Nederland moest ook Limburg in de jaren 1945-1965 nieuwe wegen inslaan, bijvoorbeeld op sociaal-cultureel gebied. De uiteenlopende visies op de eigentijdse kunst in relatie tot de katholieke, Limburgse identiteit, vormden in deze periode de kern van het kunstdebat.